Η αισιοδοξια ειχε υποχωρησει απο μεσα της και ειχε παραμεινει συσσωρευμενη για λιγο στο προσωπο της για να δωσει τη σειρα της στην περιφρονηση, σαν καποιον που εγκαταλειπει και κραταει την πορτα ανοιχτη για να περασει καποιος φορτωμενος με πραγματα. σαν τον ηλιο στον οριζοντα πριν χαθει εντελως αφηνει μια δυνατη λαμψη. η περιφρονηση ειναι η απογοητευση που υιοθετησαν ολοι εκεινη που μπερδεψαν την αισιοδοξια με το καθηκον. η πιστη αθικτη. βαγονια αναμεσα σε αλλα βαγονια. το επομενο σταδιο του σοσιαλισμου ειναι ο κομμουνισμος. μια παλια στολη που καθημερινα ξεσκονιζει αλλα δισταζει να το φορεσει. ειναι ο φοβος που σε κραταει στη ζωη οπως ο βασανιστης το θυμα του, επειδη του ειναι χρησιμος. ποσο αισιοδοξος ο ανθρωπος, ποσο χρησιμος. η θυσια ειναι μοναχα μια επιλογη.