δυσαναλογη αγαπη
το πατωμα σου θυμαμαι ακομα
πονηρος ειναι αυτος που φοραει τα ματια μας. σιγουρα μπορω να ειμαι ευτυχισμενος απο πεισμα.
σημερα περπατησα την ζωη στην επιφανεια της, ενω πριν κοιμηθω αγκαλιαζα ενα μαξιλαρι. στο ονειρο ειχε πολλα αγκαθια, ολα μαλακα, νεογγενητα. αχ ποσο μου λειπει να ξυπνησω ετσι