Η αδικία με δικαιώνει και η αναμενόμενη ανυπομονησία μου με ανακουφίζει τόσο που ο θρίαμβος μου είναι και η προσωπική μου δίκη. Ακόμα και η ήττα εξαντλήθηκε. Ακόμα και ο κατηγορούμενος τρέφεται από μνησικακία και το μυστικό του. Αυτό βέβαια τον δεσμεύει μόνο με τον αυτό του. Ο επικίνδυνος άνθρωπος αγαπάει πολύ τον εαυτό του. Η κάθε συμφορά απαιτεί μια ψύχωση που φανερώνεται εύκολα. Τα πιο εύκολαπράγματα που πλησιάζουν έναν άνθρωπο. Ο φόβος και η βαρεμάρα. Οι άνθρωποι βαριούνται και μόνο ο φόβος τους αγγίζει. Η αντίστροφη διαδικασία έρχεται σαν κάποιον που πνίγεται στα ρηχά, δηλαδή σιγά σιγά. Μισώ τις εκφράσεις, γιατί φωλιάζουν όλα τα συναισθήματα. Το ίδιο πρόσωπο που κλαίει, υποκύπτει στην λαγνεία. Όλα τόσα μικρά. Απόλυτα όλα και σύντομα, σαν παλιά χάπια που χάνουν τις ιδιότητες τους αποκτώντας πιο δυνατές παρενέργειες. Απόλυτη κάθε αλήθεια αλλά και σύντομη μόνο έτσι θα υπήρχε. Η προχειρότητα και το παρόν μας. Ο πιο απόλυτος φόβος είναι ακόμα πιο σύντομος, είναι θάνατος.