η οικειότητα, αυτό το ιδανικό ψέμα, ζεστό κρεβάτι που κανείς δεν επιθύμησε ή έστω να διεκδίκησε. ζωή υπάρχει όπου υπάρχει άλλος.. υπάρχει κενό σε όλα τα βιβλία. κανένα δεν σε φτύνει. καλοσύνη παντού.  η καλοσύνη αρμόζει σε όλα τα πρόσωπα κι όμως. αυτή τη μάσκα την έφτιαξα κάμποσα χρόνια. τι βρήκες με ρώτησαν ; παρελθόν απάντησα. βαδίζαμε δίπλα δίπλα , στον λαβύρινθο μας.. κουβαλούσα τεράστια μνήμη και στο άψε σβήσε τα θυμήθηκα όλα. τα έσβησα όλα και όμως όλα έφτιαξαν όπως υπήρχαν. η άμμος της κλεψύδρας με τον ίδιο τρόπο πέφτει πάντα. πρέπει να το πιστέψεις πως τα νεκροταφεία είναι καθαρά.  . όσο υπάρχει κοινωνία υπάρχει ζωή. υπάρχει ζωή για όλους και δεν είναι η ζωή το θέμα. ούτε ο θάνατος. και τα δύο είναι δίπλα μας. οι αντιθέσεις είναι σκέτη μούχλα.  στους βάλτους αυτούς, ο πιο κατάλληλος χώρος όπως η γη προσαρμόζεται με τη θάλασσα όπου η άμμος πεθαίνει. όπου σε τραβάει η λάσπη με φρίκη και δίψα. γεννιέται κάθε φορά σαν την εμμονή. η εμμονή είναι το πιο αναποφάσιστο συναίσθημα. το πιο ανθρώπινο.